28 Şubat 2012 Salı

golden rose magnetic

ben flormar'ınkini ararken bir baktım golden rose'unda varmış.hemde bir alana bir bedava 6,90.emin olamadım standın başında alıp almamak konusunda satış elemanıda beni öyle görünce birlikte alalaım mı ? dedi.Hayır diyemedi.çünkü o almak istemiş ,biri olsun yarı parasını vereyim diye düşünmüş.Bende tamam  dedim.Şimdi ikisini almadığıma pişmanım çünkü çok eğlenceli bir oje.Ben çok beğendim.Fotolar biraz kötü ,makinam yanımda değildi)
uygulama: kalın tabaka halinde ojeyi sürer sürmez sağda gördüğünüz mıknatısı 3mm. kadar tıırnağa yaklaştırıyorsun,5 sn. sonra çekiyorsun ve çizgili tırnaklar ortaya çıkıyor...




doğum günü serüveni


Herşey son güne kalmıştı ; cumartesi günü (11/02/2012):
Doğum günü süslemelerini partiistanbul'dan seçtim.Sonra bir baktımki Alsancak'a mağaza açmışlar.Atladım gittim cumartesi günü.Görerek almak başka.Alacağını almıyorsun , almayacağını alıyorsun.Canlı canlı başka oluyor.Süslemeleri ve tabak , bardak ,çatalları da oradan aldım.OOhh bitti.Yoruldum .
Hadi şimdi kendime ayakkabı almaya.Gez gez dolaş...İndirim yüzünden hiçbir yerde birşey kalmamış.Yine Tergan.Ayakkabımıda aldım.Sıra küçük bir ceket aramada.Zara , Mango.......yok yok .Yeni sezon ürünler gelmiş bile.Evvett Koton .Hep severim.Buldum .Küçük siyah bir hırka.Roba kısmı dantel detaylı.Çok da ucuz .Sevindim.Bu da bitti.
Şimdi kuaför zamanı .Yamuk kesilmiş olan saçımı düzelttirmeye.Alsancak'tan Bornova.Uzun zamandır aynı kuaföre giderim ,çok memnunum ama geçen defa ilk kez saçım yamuk kesilmiş.Çünkü kesip gitöişti,kontrol etmemişti,elemanlarda anlamadı tabi.Ben farkedip soylediysemde yok demişleri.Neticede yamuk olmuş.İbrahim Bey düzellti.Ama tabi model kaçtı,istediğim gibi olmadı.Şİmdi uzamasını bekelemekten başka çare yok.


sitem ettim ama boşa çıktı.biraz sabırlı olmak gerekmiş.sağolsun arkadaşlarım bu doğum gunu hazırlık aşamasında beni yalnız bırakmadılar.davet ederken ne yapayım diye teklif onlardan geldi.ee bende geri çevirmedim.herkes birşey yaptı.ve menü hazır.pasta ve böreği pastaneye yaptırdım.yapanların ellerine sağlık.
menüde ; mercimek köftesi , soğuk makarna , susamlı simit kurabiye , tarçınlı kurabiye , sarma , peynirli poğaça , elmalı kurabiye , ıspanaklı lorlu börek.

 












orası burası derken , eve 200 m uzaklık kafeyi ayarladık.güzel , büyük bir mekan .Ama buraya karar verene kadar kaç yere baktım.Bir de garsonumuz vardı ,herşeyi koordine etti.Müzikleri ayarladı.




Ve Pazar günü..................
TAbi Emir erkenden uyandı,kahvaltımızı yaptık ,oynadık,meyvemizi yedik.HAdi şimdi uyuyalım da anne hazırlansn oğlum.Canım benim kolaykla uyudu.Hemen giriştim hazırlanmaya.Ojemi bile sürmemiştim.
Makyajımı yaptım.Derken kayınvalidemler geldi.Giyindim ve Emir uyandı.Bu ara uyanınca bana bir yapışıyor,bir süre öyle sarmaş dolaş kalıyoruz.Hiçbirşey yaptırmıyor bu sürede.Ama hazırlanmamız lazım.Saat 13:30.BAğırış çağırış altıjnı değiştirdim.Giydirdim.Maşallah benim güzel oğluma.
Artık gidebiliriz.Heyecanlandım.Büyüdü, bir yaşını bititriyor.İik kez böyle bir kutlama .Bu biraz anne-babalığın da ilk kutlması aslında.Arkadaşlarımızın çocuklarının doğum gününe giderdik.Ama kendi çouğunun doğum gününde çocuklarla birlikte olmak ,o havayı solumak bambaşka güzel bir şey.
Cafeye gittiğimizde birkaç davetlimiz gelmişti bile.ÇOk güzel bir atmosfer.
Yerlerde balonlar,etrafta çocuklar,ikramlar ,herşey çok güzel.

Bir ara bu kadar büyük yer tuttuk,ya kimse gelmezse diye geçirdim içimden,güldüm.Çağırdığım bir iki kişi harici herkes geldi.

Pastamızı kestik,yedik ,içtik ,oynadık.Çocukluk arkadaşlarımda çocuklarıyla birlikte bizimleydiler.Annelerimiz arkaşdı , biz birlikte büyüdük , şimdi çocuklarımız pek birlikte olamasalarda ,büyüyorlar.





Yerleşim planını eşim sabah gidip yaptırdı,ben gidemedim çünkü Emir o saatlerde meyvesini yiyecekti.Mecburen onların yaptığını kabul edecektim.Yerleşim ayarlandıktan sonra süslemeleri yaptılar.

Emir , düşünüyo. yesemmi yemesem mi? Ve yemedi.O kadar yorulduki pasta kesildikten sonra mızmızlamalar başladı.Sonra biraz çocukları oynattık.Uykusu gelmesine rağmen oynamaktan uyuyamadı.

23 Şubat 2012 Perşembe

elimizden geleni yapalım , GAMZE İÇİN...


















Önce kendime kızdım.Ben nerede yaşıyorum?Dünyayı bırak ülkemde ne olduğunun farkında değilim.Dün nette gezerken gördüm,böylelikle haberim oldu.KOnu tabiki GAmze Akbaş.Günlerdir medya sallanıyormuş meğerse.Dün bu konudaki haberleri okudum , GAmze'nin blogunu okudum ve masamın başında ağlayarak kalakaldım işyerimde.Akşam eve gidince anneme anlattım ,annem sen hangi dünyada yaşıyorsun dedi.Çok üzüldüm.Allah'ım tez zamanda inşallah şifasını verir,onu yavrusuna ,eşine,ailesine bağışlar.
izde elimizden geleni yapalım ,hiçbirşey yapamıyorsak ona hergün dua edelim.
Buradan GAmze ile ilgili bilgi alabilirsiniz.

21 Şubat 2012 Salı

zamanın mı yok ?

uzun zamandır diyebilirimki bu dağınıklık ,ertelemecilik , sonracılık bende devam ediyor ve ben bu durumdan hiç de mutlu değilim.o an yapmam gereken bir şeyi hep daha sonra yaparım diye erteliyorum.işler birikiyor,karışıyor,zamanı geçiyor ve bu kez de içinden çıkılmaz bir hal alıyor.düzenli ve programlı olacağım diyorum , dediğimi yapmıyorum.Eşyalarım dağılıyor,kayboluyor.Aldığım şeyi yerine koymama gibi de bir huyum var.Yoksa ben pasaklı bir kadınmı oldum?Hayır değilim.Pasaklı denilince aklıma hep pis olmak da geliyor.Kesinlikle pis değilim .Hatta bazen fazla hijyenim bile.Benimkisi bazen boşvermek.Amaaann sonra yaparım...Olmuyor işte onu o an yaptım yaptım,sonra o orada kalıyor.Ütü mesela.Bir pantalon ,oluyor beş pantalon.Tempo çok hızlı.Birazda yorgunluktan,uykusuzluktan bir iş yapmak istemiyorum.Akşam işten eve gidince kendini atacak yer arıyor insan ama ne mümkün.Emir beş dakika oturup kendi kendine oynamıyor.Asla iş yapamazsın.Bacaklarıma ahtapot gibi yapışıp al beni ,al beni ellerini uzatıp bağırıyor.Öne kucaklayıp evi geziyoruz sonra oyun oynuyoruz.Babası tuttuğunda çamaşır asabiliyorum.Özlediğini düşünüyorum ,bütün gün görmediği için ,akşam olduğu zaman bir babasına bir bana ,bir babasına bir bana . Tam mutfağı topluyorum diyorum hop Emir evin içinde beni arıyor,buluyor ve işler yine kaldı.İnsanın içi gidiyor o orada ağlarken seninle olmak için,umursamayıp işe devam etmeyide ben yapamam.İşler bekleye dursun ,bugünler bir daha geri gelmeyecek.İstesek de o küçük elleri büyüyünce tutup evin içinde gezemeyeceğiz.Onun için bu anların tadını çıkarıyoruz.

8 Şubat 2012 Çarşamba

DOĞUM GÜNÜ HAZIRLIKLARI

Nasıl bir doğum günü hazılrığı bende anlamadım.Kitlendim kaldım .Çlaışınca çok zor .Zmana kısıtlı , etrafında sana yardımcı olacak bir arkadaşın bile yok .Herkes tutturmuş bir düzen , önünü görmüyor.Yardımlaşma diye bir şey yok.İkram yapacak zamanım yok .Bende birilerine para ile yaptırıcam .Zaman oldu biz kendimiz sorduk,yaptık , götürdük.Bana bir şeye ihtiyacın varmı diye soran bile yok.Herkesin canı sağolsun.Bende yapabildiğim kadar yaparım.Haa birde kulp takarlar.Orada apma burada yap.Onu yapma bunu yap.Olur.

Asıl doğum günü zaten dün gece idi.Biz evde kendi kendimize pastamızı kestik,kutladık.Boşver gerisini.Nice Nİce Nİce mutlu yıllar güzel oğlum benim...

3 Şubat 2012 Cuma

HAYIRLI CUMALAR , HAYIRLI KANDİLLER

Tüm İslam aleminin Mevlid Kandili kutlu olsun.
(Bu mübarek gün  , Peygamberimizin doğum günüdür.Bu gece bol bol dua edelim.Namaz kılalım ,Allah tan af dileyelim.Allah'ım el açan herkesin duasını kabul etsin inşallah.)


Hayırlı Cumalar.

2 Şubat 2012 Perşembe

İZMİR 'DE KAR

2002 İdi, yanlış hatırlamıyorsam,ben üniversitedeydim.En son o zaman yağmıştı.Sabah geç kaldım , eşim saati kurmamış ,uyuyakaldık.Saat 08,30 .Telaşla kalktım perdeyi bir açtımki aaaaaaa,lapa lapa kar yağıyor.Gece başlamış olacakki tutmuş bile.HHaahh oğlum uyusaydın olmazmıydı.Emir'de uyandı . Hadi bakalım ayılma , alt açma,giyinme derken saat 09,00.Eşim arabayı bahçeye sokup ısıtmak için aşağı indi.Biz bu arada ayağımın altında dolanan Emir ile hazırlanmya çalışıyoruz.Mont giy,şapka tak,atkı sar derken olduk birer lahana.Sonunda indik aşağı.Ben önden gidip çantaları koydum .Arka kapıyı açmamla karlar koltuğun üzerine düşüverdi.Hayy Allahh.Tabiki ıslandı.Emir'i aceleyle kucağıma verdi eşim.KOcamaaannnn battaniye sarılı bir şekilde.Tabi sıkıntı bastı çocuğa.Camlar kar olmuş ,dışarısı gözükmüyor.Şaşırdı, bakıyor ,anlamaya çalışırcasına .Çok soğuk ayaklarım buz tuttu.Bu arada ayyy fotograf çekilmek lazım şimdi dedim eşime.O da hadi durayım ,çekilin diye benimle dalga geçiyor.Ama kaç yılda bir yağıyor kar?Bir daha kimbilir ne zaman yağacak.Neyse öğlen eve gidince bakarız bir çaresine.Bu fotoğraflamak gerek.
Neyse 8 km sonra anneannedeyiz.Yoldan sıcak simit de aldık.Emir anında simitin kokusunu aldı.IIhh Ihhh Ihhh.Simit istiyor.Bir parça koparıp verdim.Onunla oyalanırken hemen,anneannenin kucağına verdim ve oldu bittiye getirip kaçtım.Saat 09,30.Sonunda işe gelebildim.Yerler kayıyor ,çok tehlikeli.
Hamileler kesinlikle sokağa çıkmasın .Allah korusun .
Sağlıklı günler

EMİR'İN İKİNCİ KELİMESİ : DEDE

Perşembe günü ,durup duruyordu öyle , baktı baktı ,başladı: de - de ,de-de -de ....aaaa,oğlumun ikinci kelimesi.Baba'dan sonra dede.Bakalım anne ne zaman gelecek:)

1 Şubat 2012 Çarşamba

bir yaş sendromu mu ?

Ne olduğunu anlayamadım , kendi kendime bir yaş sendromu dedim.Böyle bir şey yok ama bizim şu an yaşadığımız duruma ne denir bilemiyorum.Hani iki yaş olsa anlayacağım da bu davranış şekillerinin sebebi nedir?

Alt açma  işi tam bir kriz haline geldi.Ne zaman altını açmak için yatırsam hatta yatırmadan bir başlıyor bağırmaya ,kaldırmassan bağırmak ağlamaya dönüşüyor katılırcasına.Altınaı almamak olurmu , ben nasıl yapacağım yatmadan geçen gece babası tuttu ayakta ben bağladım bezi.Neye tepki , neyi istemiyor anlayamıyorum . Dün ve bugün sabah saat gibi 07,45 de uyandı ve öyle normal bir kalkış değil huzursuz kalkıyor ,yatırmaya çalışıyorum  yeniden yok yatmayacakmış .Tamam yatmada beni bırak bir elimi yüzümü yıkayayım,hayır beni de bırakmıyor.OĞlum sen ne istiyorsun ,neden ağlıyorsun diye bende başlıyorum kızarcasına konuşmaya.İşe gidicem oğlum geç kalıyorum ...yokkk , o devam.Bende başka bir alem sanki anlıyor gibi neden ağlıyorsun oğlum?Konuşssa söyleyecek zaten neden ağladığını.Babam aldıda lavaboya gidebildim.Dün gece eşim seyahate gittiği için annemlerde bize geldi.Sabah ben işe gitmeden önce annemlere geliyoruz hep birlikte .Önce neden babam arabayı sürmek için öne oturdu diye bağırdı.Sustu.Devam ettik.Eve yaklaşırken yine bir bağırış.Allallaaaaa.Bir anneme gidiyyor , bir bana geliyor.En  sonunda ağlayarak annemde bıraktım çünkü işe gideceğim.BU halde işe git.Huzurum kaçtı.Öyle bir sarılıyorki boynuma gitme der gibi.Tam bir duygu seli o an .YApacak bir şey yok.Beş karış suratla geldim işe.

Bu iki üçgündür Emir'in hiç yapmadıklarını yapması,böyle kendini hırpalayarak ağlamasını anlayamıyorum.Üzülüyorum,yapacak birşey bulamıyorum .Heralde bu dönemde böyle.