BUGÜN ders

Dün, Nazlı Ilıcak'ın Sabah Gaztesindeki   köşe yazısını bugün sizlerle paylaşmak istedim .Ders alınması gereken bir makale olmuş.Ve bana gerçekten ders verdi.İnsanın bir anı vardır ya,o an onu duyar ,beynine yerleştirir ve uygulamaya geçer.Sanırım dün de bana öyle oldu.Şu kısacık hayatta ne gerek var derde , sıkıntıya , bağrışmaya,değil mi arkadaşlar?

Ders

Profesör derse şöyle başlamış:
- Bugün dünyanın son günü olduğunu düşünün. Yarın bu saatte her şey bitecek. Kurtuluş şansınız yok. Bugün ne yapardınız?
Öğrenciler tek tek yazmışlar...
- İbadet eder, Allah'tan günahlarımı affetmesini dilerdim.
- Tüm sevdiklerimle vedalaşırdım.
- Ailemle vakit geçirirdim.
- Anneme ve babama giderdim.
- Arkadaşlarımla yarım saat eski günlerdeki gibi basket oynardım.
- Barbekü partisi yapardım.
- Sevgilimle sevişirdim.
- Tüm sevdiğim yemekleri yerdim.
- Yatar uyurdum.
- Ormanda dolaşırdım.
- Güneşin doğuşunu ve batışını seyrederdim.
- Akşam yıldızlara bakardım.
- Bütün sevdiklerimi akşam yemeğe davet ederdim.
- Hayatta en çok gitmek istediğim yere gider, orada ölümü beklerdim.
- Üzdüklerimi arar, özür dilerdim.
Hoca bütün hepsini tahtaya yazmış. Sonra gülerek sınıfa dönmüş ve demiş ki:
- Bunları yapmak için dünyanın son günü olması şart mı?