Aman yarabbim mümkün olsa keşke herkes çocuğunu kendisi bakabilse ya da anneanne yada babaanne bakabilse de şu kaprisli ,sözünde durmayan , güvenemediğimiz içimize sinmeye bakıcılara kalmasa çocuklar.
Annemin ameliyat durumundan dolayı bir aylığına bir bakıcı arıyoruz günlerdir.Ya gelmiyorlar, ya işleri çıkıyor, ya para yetmiyor,kocasıydı , çocuğuydu derken ortada kalıyorsun.
Nefret ettim ben inanın ,nefret.Kadın fiyatı kendisi söylüyor , tama diyorum .Pazartesi ne gelen ne giden.Ne oldu ? Kocam dediki,eeeee parası az.Eeeee daha çok para .E gel de söyle mübarek.Gelmeyerek -mi çözeceğiz sorunu .Allaahhh Allaaahhhh.Daha çok yazacak var , aslında daha kötü şeylerde söylemek istiyorum ama iyi olanlara ,bakıcısı olanlara hürmet susuyorum.
İyi haftalar olsun inşallahhh
ne kadar şanslıyım ki annemle aynı binada oturuyorum, yoksa bu bakıcılar...çok zor yavrunu yabancı birine emanet etmek, blogger anneyim canım, takipteyim, beklerim bloguma.
YanıtlaSilfunyframe.blogspot.com bu blog güzelmiş, Emir'le ileride güzel vakitler geçirerek yapabileceğiniz oyuncaklar =)
YanıtlaSilNe kadarzor insanoğlu yani kendini adam gibi ifade etmez arayıp haberde vermez Allah hepsine akıl fikir versin böyle tiplerin
YanıtlaSil