Emir artık kendi kendine yemek yeme isteğinin doruğunda ,sanki doyabilecekmiş gibi.(BU arada kızıyorum) Yiyebildiği iki küçük parça oluyor toplam ,çünkü yarısındandan çoğu yerde,mama sandalyesinde,kucağında , önlükte derken kendine birşey kalmıyorki.Bunu öğrenmesi gerek ama o yerken benimde diğer taraftan onu beslemem gerek. o kadar zorlaşıyorki,reddediyor,tamamen ben yiyeceğim çek şu kaşığı ağzımdan der gibi eliyle itiyor,kafasını çeviriyor...Çaresiz oyuna dökülüyor olay yada mama sandalyesini terkediş ve kucakta yemeğe devam ediş.SOnar senin tabağınıdakilere göz dikiyor.Artık şu var ; bizim tabağımızda ne varsa kendi tabağında da o olsun istiyor.Her şeyi yemesi mümkün değilki.Dün pizza yiyoruz, o da istiyor.Dondurulmuş hazır gıda bizim için bile zararlı ona nasıl vereyim.Emir bir kere istemekle kalır mı?ısrara devam.Mücadeleyi kazanıyor , bir parça pizza aldı ama izin vermeeemmm,yiyemezsin.Neyseki mıncıklaya mıncıklaya pizzadan eser kalmadı.Nasılda istediğini yerine getiriyoruz,aman sırf yesin çocuk,hadi alıvereyim.hadi bu seferlik olsun ,bir kereden bir şey olmaz derken aslında her seferinde kapıyı biraz daha aralıyıveriyoruz, hayırların evete dönüşü...EE şimdi kim o beni sandalyemden kucagıma al der gibi ellerini uzatmış ağlıyorken onun ağlamasını izleyip kayıtsız kalabilirki .Bilmiyorum , biz katı olamıyoruz yada kuralcılıksa bu olamıyoruz.Ağladığı zaman olay bitiyor.Hele o Tracy denen bayan varya hani o yöntemleri olan .Allahım yarabbim .Nedir ya bu ızdırap,bu işkence hem bana hem ona.Bu durumda öyle uyku meselesi gibi,biz benim dediğim olacak diyoruz o da benim dediğim diyor.Onunki olmayınca huzur kaçıyor.Yarın büyüdüğünde gel kucağıma otur oğlum burada ye desemde nasıl olsa oturmayacak en azından şimdi bunun kurallara uymaması değil,bunun keyifle geçirilecek zaman olduğunu düşünerek yaşarsak ,sıkıntıdan da kurtulmuş oluruz.Tamamen bakış açısı aslında.Herkesin tarzı farklı benimki de böyle.
Herşeyden önce ,herkes sağlıklı olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder