1 Şubat 2012 Çarşamba

bir yaş sendromu mu ?

Ne olduğunu anlayamadım , kendi kendime bir yaş sendromu dedim.Böyle bir şey yok ama bizim şu an yaşadığımız duruma ne denir bilemiyorum.Hani iki yaş olsa anlayacağım da bu davranış şekillerinin sebebi nedir?

Alt açma  işi tam bir kriz haline geldi.Ne zaman altını açmak için yatırsam hatta yatırmadan bir başlıyor bağırmaya ,kaldırmassan bağırmak ağlamaya dönüşüyor katılırcasına.Altınaı almamak olurmu , ben nasıl yapacağım yatmadan geçen gece babası tuttu ayakta ben bağladım bezi.Neye tepki , neyi istemiyor anlayamıyorum . Dün ve bugün sabah saat gibi 07,45 de uyandı ve öyle normal bir kalkış değil huzursuz kalkıyor ,yatırmaya çalışıyorum  yeniden yok yatmayacakmış .Tamam yatmada beni bırak bir elimi yüzümü yıkayayım,hayır beni de bırakmıyor.OĞlum sen ne istiyorsun ,neden ağlıyorsun diye bende başlıyorum kızarcasına konuşmaya.İşe gidicem oğlum geç kalıyorum ...yokkk , o devam.Bende başka bir alem sanki anlıyor gibi neden ağlıyorsun oğlum?Konuşssa söyleyecek zaten neden ağladığını.Babam aldıda lavaboya gidebildim.Dün gece eşim seyahate gittiği için annemlerde bize geldi.Sabah ben işe gitmeden önce annemlere geliyoruz hep birlikte .Önce neden babam arabayı sürmek için öne oturdu diye bağırdı.Sustu.Devam ettik.Eve yaklaşırken yine bir bağırış.Allallaaaaa.Bir anneme gidiyyor , bir bana geliyor.En  sonunda ağlayarak annemde bıraktım çünkü işe gideceğim.BU halde işe git.Huzurum kaçtı.Öyle bir sarılıyorki boynuma gitme der gibi.Tam bir duygu seli o an .YApacak bir şey yok.Beş karış suratla geldim işe.

Bu iki üçgündür Emir'in hiç yapmadıklarını yapması,böyle kendini hırpalayarak ağlamasını anlayamıyorum.Üzülüyorum,yapacak birşey bulamıyorum .Heralde bu dönemde böyle.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder